Jedno z nich koncentrowało się wokół starotestamentowych monarchów, takich jak Dawid czy Salomon. Czytamy, że mieli bardzo wiele żon – nawet kilkaset. Prawo Mojżeszowe zalecało, by każdy mężczyzna miał jedną żonę. Jak pogodzić te fakty? Musimy uświadomić sobie, że posiadanie dużego „dobytku” w tamtych czasach świadczyło o wielkości władcy. Dotyczyło to każdego aspektu życia, również posiadania wielu żon. Grzech Salomona polegał nie na tym, że miał tyle żon, ale że zgrzeszył przeciwko najważniejszemu, pierwszemu przykazaniu, pozwalając na kult pogańskich bóstw.
Mowa tutaj o szafarzu nadzwyczajnym Komunii Świętej – aby nim zostać, należy spełnić warunki obowiązujące na terenie danej archidiecezji. W Archidiecezji Poznańskiej taką osobą może zostać mężczyzna w wieku 25-65 lat, posiadająca minimum średnie wykształcenie, dojrzała w wierze. Kandydat na szafarza powinien również cechować się zdrową pobożnością i intensywnym życiem sakramentalnym, a także cieszyć się szacunkiem duchownych i wiernych świeckich.
Ze względu na swoje obowiązki czyli udzielanie Najświętszego Sakramentu wymagana jest sprawność fizyczna i psychiczna; dobrze, gdy przyszły szafarz odznacza się umiejętnością łatwego nawiązywania kontaktu z osobami chorymi i starszymi. Skierowany przez swojego proboszcza, powinien ukończyć dwuletnie studium przygotowawcze. Pozwolenie wydawane przez biskupa jest przyznawane czasowo, upoważnia do posługi na terenie danej diecezji.
Z Ewangelii św. Marka dowiadujemy się, że św. Piotr miał teściową, uzdrowioną przez Jezusa. Stąd dedukujemy, że miał również żonę – być może był wdowcem. Z innego fragmentu (1 Kor 9,5) można dedukować że również Jan i Jakub mieli żony. Przyjmuje się, że jeśli w chwili powołania apostołowie mieli żony, to zabierali je ze sobą.
Żydowscy rabini nie mogli uczyć kobiet, Jezus wyłamywał się tej tradycji:
„Następnie wędrował przez miasta i wsie, nauczając i głosząc Ewangelię o królestwie Bożym. A było z Nim Dwunastu oraz kilka kobiet, które uwolnił od złych duchów i od słabości: Maria, zwana Magdaleną, którą opuściło siedem złych duchów; Joanna, żona Chuzy, zarządcy u Heroda; Zuzanna i wiele innych, które im usługiwały ze swego mienia”. (Łk 8:1-3)