Radość franciszkańska

Czym tak naprawdę jest radość? Jest darem od samego Pana. Jest czymś głębokim, jest namaszczeniem duchem. Wynika z faktu, że Jezus i Bóg są z nami. To właśnie odróżnia radość od wesołości, która z kolei jest czymś powierzchownym i prowadzi do braku mądrości chrześcijańskiej. Radość nie jest rzeczą łatwą, szczególnie w momentach trudności i cierpienia. By mogła towarzyszyć człowiekowi w każdej chwili życia, potrzebuje solidnych fundamentów.

Należą do nich:

• Bóg – jako fundament podstawowy
• Męka Pana Jezusa Chrystusa jako wyraz miłości i narzędzie zbawienia ludzi
• Ubóstwo – które oddala wszystko to, co może być powodem chciwości i daje prawdziwą wolność w stosunku do ludzi i rzeczy
• Miłość do stworzeń uważanych za siostry i braci
• Obecność braci – jasno mówiących o jednym Ojcu niebieskim i będących Jego darem
• Zdolność odważnego i pogodnego przyjęcia trudności w zjednoczeniu z cierpieniami Chrystusa
• Przeświadczenie, że cierpienie leży u podstaw nagrody wiecznej.

Mówiąc o radości franciszkańskiej, wspomnieć należy również o radości doskonałej, która to jest zachowaniem cierpliwości i nie rozgniewaniem się mimo trudności, przeciwności i cierpienia. Wówczas to znajduje się prawdziwą radość, prawdziwą cnotę i zbawienie duszy. Jest to radość wynikająca z łączności z Bogiem, której towarzyszy pokój, jakiego nikt ani nic nie może zabrać.