W jaki sposób uzdrawia Pan Jezus? To pytanie towarzyszyło nam na spotkaniu biblijnym w czwartek 6. października, podczas którego pochyliliśmy się nad przypowieścią o dziesięciu trędowatych (Łk 17,11-19).
Jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki
Czy zauważyliście, że mężczyźni, z którymi rozmawiał Pan Jezus, nie wyzdrowieli od razu? „Na ich widok rzekł do nich: Idźcie, pokażcie się kapłanom.” I dopiero „gdy szli, zostali oczyszczeni”. Co działo się w ich sercach, gdy odchodzili, wciąż jeszcze z ranami na całym ciele, by wbrew wszelkiej logice poprosić kapłanów o potwierdzenie, że choroba ustąpiła? W którym momencie zorientowali się, że są już zdrowi?
Także w naszym życiu może zdarzyć się, że Pan Bóg, którego prosimy o pomoc, nie odpowie jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Uzdrowienie może być procesem, w którym poprzez różne zdarzenia, sytuacje i napotkane osoby, krok po kroku zbliżamy się do pełnego oczyszczenia. Czasami droga do niego bywa trudna i kręta, a warunkiem powodzenia jest zaufanie do Pana Boga, który nie nigdy nie zapomina o swojej obietnicy. Być może po drodze trzeba będzie zmienić myślenie, wyjść poza sferę komfortu lub zgubić złe nawyki. Pan Bóg uzdrawia tych, którzy naprawdę tego pragną, a zatem pozostają otwarci na przemianę serca.
Wdzięczność, która prowadzi do Boga
Gdzie podziało się dziewięciu spośród uzdrowionych? Dlaczego tylko jeden wrócił, żeby spotkać się z Jezusem? Gdy otrzymamy to, o co prosiliśmy, łatwo jest przejść nad tym faktem do porządku dziennego i znów rzucić się w nurt codzienności. Często automatycznie skupiamy się na tym, co dostajemy, zapominając o Tym, od Którego otrzymaliśmy.
Proces uzdrowienia nie kończy się na oczyszczeniu z choroby. Każde dotknięcie Pana Boga jest zaproszeniem do czegoś więcej – do nawiązania osobistej relacji z Miłością. Jej podstawą jest wdzięczność – to ona otwiera drzwi do czerpania prawdziwej radości z życia. Pan Bóg jednak do niczego nie zmusza. Wszak nie „cofnął” uzdrowienia tym, którzy nie odpowiedzieli na zaproszenie.